Betty Broadbent - Wytatuowana Wenus
Ponad 100 lat temu, bo w 1909 roku na Florydzie przyszła na świat Betty Broadbent. W wieku 14 lat zatrudniła się, jako niania, pracując dla bogatej rodziny mieszkającej w Atlantic City — tym samym musiała podjąć decyzję o przeprowadzce. Spacerując promenadą miejską, natknęła się na wytatuowanego mężczyznę o imieniu Jack Red Cloud. Młoda dziewczyna zafascynowana sztuką tatuażu zapragnęła zostać tatuatorką.
Jack przedstawił Betty koledze — tatuażyście Charlie’mu Wagner, który, na co dzień pracował w Nowym Jorku. Nastolatka wydała wszystkie oszczędności, które miała, aby udać się do miasta Wagnera. Przez ponad dwa lata Charlie i artysta o imieniu Joe Van Hart tworzyli tatuaże na ciele Betty. Swoje dziarki dołożyli także tatuażyści tacy jak Tony Rhineagear i Red Gibbons.
Dzieła na ciele dziewczyny urosły do liczby 365 pojedynczych dziarek, znajdujących się m.in. na plecach, ramionach, klatce piersiowej i nogach. Wzory nie miały jednego motywu. Można było dostrzec tatuaże postaci historycznych jak np. Pancho Villa, Charles Lindbergh, królowa Wiktoria. Także postacie religijne miały u niej swoje miejsce jak Maryja i dzieciątko Jezus. Jednym ze słynniejszych dziarek nastolatki był wielki orzeł rozciągający się od jednego do drugiego ramienia — ponoć jego wykonanie zajęło 6 sesji. Betty podobno stwierdziła, że strasznie bolało, ale było tego warte.
Wagner swego czasu przedstawił Betty właścicielowi cyrku Clyde'owi Ingalls, który po zachwyceniu się dziełami na skórze dziewczyny złożył jej ofertę pracy w 1927 roku. Młoda kobieta wystąpiła, jako „Wytatuowana Wenus”. Każdy jej występ rozpoczynał się od wejścia na scenę w satynowej szacie. Po zapowiedzi przez osobę prowadzącą cyrkowy pokaz zdejmowała szatę, aby ukazać swoje dzieła na skórze, będąc ubraną jedynie w kostium kąpielowy. Kobieta całe życie upierała się, że to, co robiła, było godne szacunku i zachowywała wizerunek damy. Nie ośmieliłaby się pokazać więcej ciała, niż było to dopuszczalne w tamtych czasach. Nie zgadzała się także na kreowanie wokół niej fałszywych opowieści o tubylcach, którzy rzekomo pokryli jej ciało tatuażami. Mimo, że mogłoby to przynieść większy rozgłos, bardziej ceniła prawdę.
Gdy nastały lata, gdzie w dobrym tonie było ukazanie odrobinę więcej ciała przez kobiety, Betty postanowiła wytatuować sobie uda. Tatuatorem, który dodał swoje prace na ciało młodej kobiety był Bert Grimm. Tym samym kostium Braodbent skrócił się nieco, aby móc ujawnić nowe dziarki. Po kilku latach dziewczyna udoskonaliła swoje show. Ponadto w 1939 roku wzięła udział w konkursie piękności w Nowym Jorku. Był to pierwszy na świecie emitowany w telewizji konkurs tego typu. Betty nie wygrała, niemniej zwróciła na siebie ogromną uwagę i otworzyła umysły kobiet na nowe możliwości.
Po konkursie dziewczyna pojechała do Nowej Zelandii i Australii, występując, jako „Wytatuowana Dama” w niezależnych cyrkach. Dało jej to możliwość zwiedzania świata, co w tamtych czasach nie było łatwe. Po powrocie do Stanów Zjednoczonych występowała w cyrkach Cole Brothers i Sells Floto. Poza cyrkowym sezonem pracowała, jako tatuatorka w Kalifornii. Gdy wiele wytatuowanych osób opuściło show-biznes, ona dawała pokazy do wieku 58 lat. Ostatni raz można było zobaczyć jej show w 1967 roku w cyrku Clyde Beatty.
Podobno Broadbent tęskniła za życiem pełnym wrażeń i emocji, dlatego chcąc nadal celebrować swoją miłość do dziarek, pracowała, jako tatuażystka w swoim domu na Florydzie. W sierpniu 1981 roku kobieta została uhonorowana za swój wkład w promowanie wizerunku świata tatuaży i tym samym została wpisana do Galerii Sław Tatuażu — Tattoo Hall of Fame. Po artystycznym życiu pełnym pasji Betty odeszła we śnie w wieku 74 lat, mając na swoim ciele ponad 500 tatuaży.
A Ty odważyłbyś się podążać za swoimi marzeniami tak jak Betty?
Małgorzata Dudziak
TattooArtist